پیش بینی ابتلا به نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی با استفاده از هورمون گونادوتروپین کوریونی انسان

مقدمه و اهداف: از واژه ی عمومی نئوپلازی های تروفوبلاستیک حاملگی (gtn) برای توصیف طیف وسیعی از بیماری های بدخیم تروفوبلاست که در برگیرنده ی مول مهاجم، کوریوکارسینوما، تومور اپیتلوئیدی تروفوبلاست و تومور تروفوبلاستی محل جفت است؛ استفاده می شود. این مطالعه با هدف پیش بینی ابتلا به gtn در افراد مبتلا به حاملگی مولار در شهر تهران انجام گرفته است. روش کار: در این مطالعه تمام موارد مربوط به مول کامل و نسبی که حداقل 4 تیتر β-hcg برای آن ها ثبت شده بود؛ وارد مطالعه شدند. در مرحله پیش و پس از برازش مدل مناسب برای محاسبه سطح زیر منحنی مربوط به هر متغیر پیشگویی کننده ابتدا نوع ارتباط- خطی یا غیر خطی بودن- با استفاده از روش های(locally weighted scatter plot smoothing)  lowess smoother و (fractional polynomial regression) fracpoly تعیین و سپس برای ترسیم نمودار roc از مدل متناسب با برازش داده ها استفاده شده است. نتایج: آنالیز ناپارامتریک مربع کای نشان داد که بین مؤلفه های یک حاملگی مولار پر خطر و ابتلای افراد به gtn ارتباط معنی داری وجود نداشت (39/0p=). در مجموع از 201 مورد حاملگی مولار، 61 نفر (30 درصد) دارای یکی از مؤلفه های وجود حاملگی مولار پر خطر با خود هستند. منحنی راک با سطح زیر منحنی 86/0 نشان داد که شیب خط رگرسیونی غلظت هورمون β-hcg با حساسیت 73 درصد و ویژگی 88 درصد به عنوان یک متغیر پیش بینی کننده ی مناسب قابلیت استفاده دارد. نتیجه‏ گیری: پیشنهاد می شود، تیتر روز 21ام و شیب خط رگرسیونی هورمون hcg به عنوان یک متغیر ممیزی برای افرادی که دچار gtn شده و آن هایی که بهبود خودبه خودی بوده اند؛ استفاده شود.